विश्वास जिवंत ठेवणे!

अंधारलेल्या कॉन्फरन्स रूम मध्ये लॅपटॉपच्या मिणमिणत्या प्रकाशात क्लायंटचा शाब्दिक मार खाऊन पार्थ चिंतेत बसला  होता. क्लायंटला त्याचं प्रपोसल अजिबात आवडलं नव्हतं, आणि त्याने ते बोलून दाखवलं होतं. कंपनीमधली संपूर्ण मॅनेजमेंट हादरली होती. आता प्रश्न कंपनीच्या सर्व्हायवलचा होता. फक्त दोन दिवसांची डेडलाईन देऊन पुढच्या ५ वर्षांसाठीचा संपूर्ण प्रोडक्ट लाइफसायकल प्लान बनवून क्लायंटला प्रेसेंटे करायच्या होता. त्याच्या कपॅसिटीवर लावलेले आरोप, पार्थला पचेनासे होत होते. अखेर धीर खचलाच. “प्रोफेशनल लाइफमध्ये इतक्या कमी वेळात इतकं मोठं काम- जोक वाटला का यांना?. हतबद्ध आणि बधीर झालेला पार्थ गेल्या १५ वर्षात जामावलेले स्कीलसेट्स, टूल्स त्यागून सर्व सर्व सोडून द्यायचा विचार करत होता. इतक्यात रूमचं दार उघडून, एक व्यक्ती आत सरकली. “पंत!”. ५ मिनिटं पंत काहीच बोलले नाहीत, फक्त पार्थकडे पहात उभे राहिले. रडवेला झालेला पार्थ कपाळावरच्या सर्व आठ्या एकत्र करून पराभूत नजरेने लॅपटॉपकडे तंद्री लाऊन “आता काय, आता काय?” पुटपुटत होता. यातच, अचानक, त्याच्या खांद्यावर पंत आधाराचा हात टाकतात आणि म्हणतात,

पंत: “पार्था, तू फार चिंतेत दिसत आहात. काही अडचण आहे का...का काही धर्मसंकट ओढवून घेतलं आहेस? एवढा चेहरा टाकून काय बसलायस?”

पार्थ: “काय सांगू पंत! काय सांगू! आयुष्य अश्या एका टप्प्यावर येऊन थांबलंय की दुसरा काही मार्गाच दिसत नाही. प्रचंड मोठे रणकंदन दिसते आहे. फार फार बिकट युद्ध. पंत! हात ढिले पडले आहेत. मन थकलंय. काय करू तेच कळत नाहीये!”

पंत: “पार्था, माला तुझ्या चेहऱ्यावर जे दिसतंय ती भीती आहे? छे! अजून आयुष्यातल्या सर्वात मोठ्या रणाला सुरवात देखील झाली नाही आणि तू असा डळमळतो आहेस, घाबरतो आहेस? स्वतःवर, स्वतःच्या कर्तुत्वावर, कुवतीवर विश्वास असुदे पार्था...”

पार्थ: “विश्वास? पंत इतके वर्ष इतकी खंबीर धरलेली समशेर निसटत आहे. झुंजायची ताकद नाहीये. आणि झुंजलो तरी पराभवाशिवाय काहीच दिसत नाहीये, पंत! तुम्हीच सांगा विश्वास कसा ठेऊ? आपल्या फिल्ड मध्ये या प्रकारचा पराक्रम आजतागायत कोणीही केला नाहीये. त्या पराक्रमाची स्वप्न देखील धूसर आहेत पंत! होय पंत... होय!! मला भीती वाटते आहे! घाबरलो आहे मी! आत्ता पर्यंत अनेक अडचणींना सामोरा गेलो आहे, पण... पंत!! ही लढाई साधीसुधी नाहीये! या वेळी प्रेशर फारच जास्त आहे. नाही पंत नाही, ही लढाई नाही. आता हा आयुष्याचा प्रश्न आझाला हे, आणि त्याचे पानिपत करायचे नाहीये.... कसं सांगू तुम्हाला?”

पंत: “मला ठाऊक आहे तुला काय वाटत आहे ते. कधीकाळी यशाची शिडी चढताना मी देखील याच संकटांमध्ये अडकलो होतो. यावर मात केली म्हणूनच आज “पंत” बनू शकलो. एक्स्पीरियंस मॅटर्स पार्था. म्हणूनच म्हणतोय...आयुष्याचे पानिपत होऊ द्यायचे नसल्यास विश्वास कायम जिवंत ठेवला पाहिजे.’”

पार्थ: “पण पंत, अशा परिस्थितीत विश्वास ठेऊन करणार तरी काय?”

पंत: “पार्था, जगात विश्वास सर्वात थोर. त्याची थोरवी आणि पराक्रम दहादिशांत बहुचर्चित. विश्वास जिवंत ठेव पार्था, आणि रिझल्ट्स बघ... विश्वास  छोटा असला म्हणून काय झालं, तो जागता असणं महत्त्वाचं! आरे, आशेची ज्योत तेवत ठेवतो हा.”

पार्थ: “पंत, आमचा विश्वास याक्षणी तसा नाजूकच आहे. हाय प्रेशर सिच्युएशनमध्ये तो तग धरणार नाही...त्याला जिवंत कसा ठेवणार?”

पंत: “पार्था विश्वास सदशिवाच्या नजरेत असला, तर तो कोमेजून कसा जाईल?”

पार्थ: “पंत! कळालं आता! विश्वास जिवंत ठेवायचा असले, तर तो सदशिवाकडे सुपूर्त करावा! हे इतकं सोपं आहे?”     

पंत: “नाही पार्था, घाई करतो आहेस...सदाशिवाचे विश्वासावर फार फार प्रेम असले, तरी तो त्याच्या बाबतीत तसा हळवाच आहे. विश्वास पूर्णपणे त्यास सुपूर्त केला आणि नंतर तिकडून काढून घेतला, किंवा नाहीसा झाला, तर सदाशिव हळहळेल. एरवी शांत चित्त असणारा तो काळजीने ढवळून निघेल. विश्वासाच्या शोधात सदाशिव भूलोकात उतरला, तर तुझ्या लढाईचे प्रलयात रुपांतर होईल पार्था.. आणि प्रलय कोणासाठीच चांगला नाही.”

पार्थ: “पंत! मला काही कळत नाहीये! आत्ता तुम्हीच तर म्हणालात ना, विश्वासला सदशिवाकडे ठेवावे?”

पंत: “सदशिवाच्या नजरेत असावे पार्था, नजरेत. त्याच्या स्वाधीन करावे नाही म्हणालोय. यु शुड नेवर कीप ऑल युअर एग्ज इन वन बास्केट. सदाशिवाची मदत घेतली, म्हणजे इतर कोणाची नाही घ्यायची असं बिलकुल नाहीये. निळी फुले वाहून राऊपुत्र कृष्णास बोलवावे. तोच खरा समशेरबहाद्दर आहे. त्याची जरब सर्वत्र! सोबत दत्तात्रय आहेच. आणि अगदीच वाटलं, तर इब्राहीमास देखील साकडं घाल! समटाईम्स इट्स बेटर टू गो ऑल गन्स ब्लेझिंग... संताचे काळीज वाघाचे आहे. त्या वाघांना तुझ्यात ललकारायला शिकव. चिंतन कर. या सार्यांचं स्मरण कर. ही सगळी भूतं एकत्र आली, तर विश्वासाला धक्का लागूच शकत नाही!”

पार्थ: “समजलं पंत! समजलं! विश्वास जिवंत ठेवणं हेच सर्वात महत्त्वाचं! पटलंय! पण पंत, प्रश्न पडलाच आहे म्हणून विचारतो, चुकून, अगदी चुकून जर आपल्या विश्वासाला तडा जाऊन तो नाहीसा झाला, तर काय करावं पंत? म्हणजे ववर्स्ट केस सिनारियो कसा हँडल करावा?”

पंत: “पार्था, विश्वास नाहीसा झाला, की माधवाला शरण जाण्याशिवाय दुसरं काही गत्यंतर नाही”

पार्थ: “माधव? सिरीयसली? माधव? पंत काही पण काय बोलता! आहो, कंपनीतल्या सर्व दिगाज्जांमध्ये माधव सगळ्यात ज्युनियर नाही का?”

पंत: “ज्युनियर खरा, पण मी सांगतो पार्था, फ्युचर तोच आहे. उद्या समजा तुझा विश्वास उडाला...तर तुझी हार अटळ आहे. तुझी हार ही आपल्या सर्व ना ना साहेबांची हार. त्यामुळे तुझ्या विश्वासाची गच्छंती फिक्स असेल, तर त्यांची गच्छंती देखील फिक्स्ड आहे. आणि सर्व साहेबांची गच्छंती म्हणजे सूत्र आणि श्रद्धा अर्थात माधवाकडे!”

पार्थ: “म्हणजे पंत, पुढची वाटचाल पाहता, आत्ता आपली श्रद्धा माधवात इन्वेस्ट करणे योग्य ठरेल?”

पंत: “पार्था, माधवात पूर्णपणे श्रद्धा गुंतवणं योग्य ठरणार नाही. तो हुशा आहे यात काही वादच नाही, पण तो रममाण आहे. तो तुला योग्य मार्ग दाखवेल यात देखील काही वाद नाही. या भुवनात एखादी राक्षसी क्लायंट मिटिंग सक्सेस्फुली नॅविगेट देखील करेल. माधव खूप महत्वाचा ठरू शकेल पार्था, पण लक्षात ठेव, तो कितीही मोठा झाला तरी तो अ-क्षय नाही.”

पार्थ: “पंत काय बोलत आहात? मला समजलं नाही”

पंत: “रघुनाथाची कृपा पार्था... रघुनाथाची कृपा. तो कधीनाकधीतरी सर्वांचीच परीक्षा घेतो.”

पार्थ: “पण पंत, माधव ही परीक्षा नक्की पूर्ण करू शकेल! आय मीन ही इज इंडीड व्हेरी टॅलंटेड! अँड व्हेरी डिप्लोमॅटिक. ही कॅन इझिली ओव्हरकम दिस! आणि पंत, तुम्हीच तर एकदा म्हणाला होता..’रघुनाथाय नाथाय...रमाया पतये नमः!’”

पंत: “पार्था, रघुनाथाला कधीही अंडरएस्टिमेट करू नकोस. माधवीकाव्याचं पेटंट आहे त्याच्याकडे. तो काहीही करू शकतो. त्यात रघुनाथ आनंदी असेल तर विचारूच नकोस! ऑफिसातले सुखात्मे आणि तत्सम गर्दी बरोबर घेऊन कोणाला कधी, कसा, आणि काय काय घेऊन गिळंकृत करेल ते सांगणं अवघड आहे!”

पार्थ: “देवा नारायणा!! हा काय प्रकार ऐकतो आहे मी!”

पंत: “एक्झॅक्टली. बरोबर ओळखलंस”

पार्थ: “पण... पण पंत, हे कायदेशीर दृष्ट्या बरोबर नाही. केस-खटला काही झालं, की तो लगेच अटकेत, नाही का?”

पंत: “पार्था, रघुनाथाला अटकेत जायला कोर्टाची गरज नाही. त्याच्यात स्वतःहून तिथे जाण्याचं सामर्थ्य आहे!”

पार्थ: “म्हणजे पंत, तुम्हाला नक्की म्हणायचं आहे...”

पंत: “पार्था, रघुनाथाविरुद्ध‘रामो “राजमणी” सदा विजयते’, हे कितीही सत्य असलं तरी तू रघुनाथाला इतका साधासुधा समजू नकोस. त्याच्यात अटकेत जायचे गट्स आहेत कारण त्याचबरोबर अटकेपार जायची व्हिजन आणि हंगर पण आहे.”

पार्थ: “पंत! दिस इज डेंजरस! आय सी ओन्ली डार्क डेज इन टर्म्स ऑफ बिझनेस इफ सच थिंग्स हॅपन! जरका आपली पॉलिसी अशीच सुरु राहिली, तर एकही क्लायंट येणार नाही!”

पंत: “पार्था, निराश होऊ नकोस. इतकी शॉर्टटर्म व्हिजन नाहीये माझी. प्रत्येक रात्रीनंतर एक भानु उदयाला येतोच- आणि तो सर्व समस्यांवर प्रकाश पाडतोच. आणि त्या भानुला इतर अकरा आदित्यांची साथ लाभली, तर हे बारा प्रखर सूर्य कोणताही प्रोजेक्ट आरामात करू शकतील.”

पार्थ: “पंत, तुम्ही तर साक्षात देवेंद्रालाच आणायचं म्हणताय!”

पंत: “बरोबर पार्था, बरोबर!”

पार्थ: “पण पंत, त्याचा अस्त अपेक्षेपेक्षा लवकर झाला तर काय?”

पंत: “सूर्यास्तानंतर कायमच अंधार होतो पार्था!”

पार्थ: “नाही पंत नाही, ऑलरेडी खूप अंधाराचे दिवस बघितले आहेत. अजून अंधाराचे दिवस नको आहेत!”

पंत: “म्हणूनच म्हणतोय पार्था, विश्वास जिवंत ठेव!”

एवढं म्हणून पंत पर्थच्या खांद्यावर दोन वेळा थोपटतात आणि शांतपणे निघून जातात. पार्थच्या मनातला आधी मरगळलेला स्वतःवरचा  (आत्म)विश्वास जागा झालेला असतो. आयुष्याचे एक मोठे पानिपत व्हायचे टळते. पार्थ सहज मागे वळून बघतो, पंताची पाठमोरी आकृती ऑफिसातून कायमची बाहेर जाताना दिसते. 

(** यातले बरेचसे "डायलॉग्ज" उमा आणि सुमेध बरोबर बनवले आहेत. बरचसं श्रेय त्यांनाच!)

Hinjawadi- An infrastructural nightmare.

Im sure many of you go to work to "Hinjawadi" the so called techno hub of Pune- and most of you will agree that it is fast becoming a nightmare for almost all commutators. It is a classic example of lack of vision, planning, execution and maintenance- the very thing almost all companies situated there do on a daily basis.

For starters- there is "ONE" route to enter Hinjawadi from Pune City. ONE. And that too is a single laned flyover over the highway. How is it supposed to sustain about 100000+ commutators daily? To tell frankly, coming in from Highway is not a problem. you get absorbed into the traffic very easily, and the road after that is quite big. The issue is while going out. Miss a timing of 5.25 to leave Phase 1, and you are stuck for atleast an hour. Thanks to a terrible bottleneck created by the infrastructure planners. The Wakad bridge is standing example of "part time fixes". Which idiotic planning committee will otherwise have a flyover over a highway, and a traffic light for the highway? Its sheer stupidity. While going out of Hinjawadi, this flyover is singularly responsible for wastage of at least 20-30 minutes per person. Now imagine over 1000,000 individuals wasting their 20 mins here which comes to about 2 million Man hours. Service companies charge exorbitant fees to clients- on an hourly basis. Going by simple mathematics, one can only guess how much money could be made if those 2 million Man hours are put to better use! (Its sufficient to say the money coming in would be much much more.)

Bottleneck Bridge.
Yellow arrows- Ten feet wide road for 40% of traffic to turn towards kothrud.
red arrows: 10 feet wide flyover lane to go to Aundh.
Red dots- Traffic Lights on the highway.

Such artificial bottlenecks are present all over Hinjawadi-which sometimes makes me wonder if they are created deliberately. It creates chaos and huge traffic jams. There is hardly a day when I do not get stuck in one. To add to the traffic and associated pollution, most of the roads are dug up for laying cables and pipes, which causes added inconvenience. Its staggering how much dust and other hazardous chemicals we inhale daily. Once, I had a wet sponge with me- placed inside my helmet. After a 45 min ride back home, when I squeezed it, it oozed out a brown-black liquid- This is entering our lungs daily.  Its beyond normal thresholds that the body can sustain. I wont be surprized if I, and a lot many people get some breathing related problems soon. All we can do is "thank" the civic authorities and responsible committees, planners, contractors for putting millions at risk and increasing medical expenses. (Sometimes I wonder what would be the fines imposed on these people in say a US- or any other nation which actually cares about these issues).

Turning the attention to the issue of rainwater drainage systems- There is no drainage system in Hinjawadi. And if one exists- it does so in a perma-block state. A slight drizzle one day, and the roads are turned into rivers till the next. This is especially true outside Infosys and Persistent (Phase 1). The horrendous stench of drainage water in one patch, before Hinjewadi Gaavthan, is enough to cause nausea. Coming to Hinjawadi Gavthan- or Village, the planners have passed the "Main" artery of the Tech Park through the village. Here, you have some very small roads, crossings and turning points every 20 feet with big trucks turning every now and then leading to added congestion. This place reeks of the sick attitude that has creeped up in India- quick fixes. 

Take this example- in Hinjawadi Chauk, there are a number of Water outlets- on the main road. In mornings, the residents will go there to fill water, leave the pipes open and cause overflows and waste water nearly equivalent to the full capacity of a water tanker. Considering that many companies in Hinjawadi need to be supplied water from outside and adding to it that Maharashtra is a drought prone state, this is sheer wastage of a crucial and limited resource. Once the water starts overflowing, there is no drainage system for it to flow into. So it flows on the roads- thereby weathering off the top surface of the road. Large number of potholes whose depth is difficult to judge when filled with the overflowing water creep up on that patch. How do the authorities react to this? Patch up the road- problem fixed! Come the 3rd month after repairs, this continued use of the pipes and taps, its the same sight all over again.

What is really frustrating and disheartening in all this, is the failure of the authorities to locate the very obvious root causes of the problems- leave alone address them. In the above example- it is clear that the pipes need to be removed from the road and that a proper drainage facility should be available to carry of any spillages. That should be the action item- instead, the authorities clear it by providing a temporary patch. Waste thousads regularly when the same thing can be fixed in a few hundred in one go. Another example- you can see that a flyover is causing problems- instead of finding feasible solutions to bypass the highway, the authorities are busy digging up the roads leading to it and then not finishing off after their repairs are done. Frankly speaking Im sick of all this idiotic planning. I seriously want to meet the people who are responsible for development of the area and ask for answers.

There are now plans to extend Hinjawadi from 3 Phases to 7 Phases. I take a stand against it. Dear Asshole authorities, unless and until the you provide at least 2 other alternative routes to get out of Hinjewadi, and unless you drastically improve the existing infrastructure, there is no point of adding extra traffic. You fail to provide basic public transport to cater the people commuting to Hinjawadi, and you plan to put more people without first increasing your existing infrastructure which is clearly unable to cope with the existing traffic and congetion.  If you plan to build these phases, build them with a future perspective- not a narrow one concentrated on making a lot of money for yourselves very quickly. 

While admonishing the authorities, we as commutators must also look at ourselves for the complete lack of discipline we show here. 3 lanes are converted to 6 lanes. This is uncalled for. Stay in 3 lanes- it may look like a long queue, but then it will be quicker as well. There are simple fixes. If you want to turn right and go onto the flyover, keep right from before. There is no need to stick to the leftmost lane and then abruptly take a rightward course a few feet before the flyover. No. A thorough introspection is needed by everyone. Awareness of how much impact our action may cause should be clear. Unfortunately, it is not.

That said, Pune Municipality authorities and Public Works departments anyway deserve to be smashed all the way up their asses for having an extremely poor maintenance plan for its infrastructure. The so called progress is actually quite retrograde. Its just exposing the faults at the foundations of all the planning.  This is the state of our so called "State of the Art World Class Info Tech Park"and only the complete apathy shown to it by the authorities is responsible for it to be in the state it is now. An infrastructural nightmare and an utter waste of time, added to it a potential life hazard.

This is not acceptable.

IIN, Bharati VidyaTel propose fee hikes, students pissed off.

Recent developments and strategic decisions regarding "Education for All schemes:Net Neutrality"- backed by philanthropist businesses such as InternET.org- have taken a sour turn after it has emerged that student body and a swathe of alumni staged protests against the proposed plans. The downhill journey started when Bharati Vidyatel, a leading correspondent University, decided to restructure the way students pay their fees.

Currently, students pay a base fee and are free to explore anything they may have an interest in. There is no limit to how many courses a student can register for, and how many years he stays in the university. "There is no definite graduation plan for our type of universities" said Mr. Sirla, the Director of IIN. 

However, this will be changing soon. Recent studies and trends have shown that students are preferring one stream within the education system-social sciences, and the demand for the same has risen exponentially. After this observation, TRY, the Education body has given the universities the freedom to change fee structure and charge as per courses a student registers for.

"Our recent study shows that students have an inclination towards social sciences, and the number of people registering for the course has increased manifold times, as compared to a few years back. Keeping that in mind, and considering the cost of providing free education to all, we needed to hike fees" said the Vice Chancellor of Bharati VidyaTel. "As a responsible social organization, we have to ensure that we make sufficient cash for ourselves and our philanthropic sponsors to keep the idea of education for all alive" he added. 

Social Sciences, which has a huge goodwill funding from some very large tech firms will be given free of cost. It is slated to be a fast track course, where students can hang out for infinity and share, like and comment on their path breaking thoughts, pouts, and half cooked domain knowledge. Instantgram, an online practical course, which specializes in peer reviewed photojournals, will be offered free of cost as well. These and many other similar courses which are in demand will be provided free of cost. Additional charges will be applied for all trivial .edu courses and for startup courses, with students having to dish out extra cash for accessing contents of these courses.

The move, however, has not gone down well with the students. Large scale protests are erupting in all campuses, with outraged students and alumni feeling their freedom in education is being snatched away. "The fees are high as it is. The teaching is very slow, and now they want to increase fees. Where will we find our next Sahu if this trend continues?"asked a furious student. 

Mr Sahu, a recipient for Rajeev Gandhi Jagatik Shastragnya Award for his contributions in Engineering and Technology fiercely criticized the move. "I received all my education for free at the base fee. Its illegal to hike up fees in this way. You have to give students access to all contents in the university equally. If this was done in our times, I would have never been able to do independent research in Bakery Automation. I have never been to a library after I flunked my IIT exams, but Ive heard that there you do not obstruct students from entering any section. Same must be the case here. We have that in place in IIN currently". Mr Sahu is the second most successful Alumni of IIN, a university which was to propose the fee hike as well. Mr Sahu is the known inventor of developing an egg carrying drone. He was widely acclaimed for his achievements and was awarded with Rajeev Gandhi Jagatik Shastragnya award for his contribution in "Indira Gandhi Khadya Maal Vahatuk Yojana" and "UPAY(II) Bhook Hatao Yojana". 

Confusing net secularism with crop secularism, Mr. Rajul Handi, the vice chief of  Secular Farmers Union of India Association chipped in with his 2 million cents, "Increasing the crop fees in this fashion will be detrimental to the united progress and alliance of the country- It undermines the efforts of the previous board of governors in handing out free doles of cash crops."Mr. Rajul Handi is one of the top alumni of IIN, and its most distinguished topper.. "The current crop course has resulted in an economic boom for overseers of farming community. With this oppressive fee structure, the farmers will be at great loss" he added. Dragjoy Singh, the left hand aide of Rajul Handi interrupted his boss and said "This is all an RSS conspiracy. It just wants more subscribers by proposing automatic blog updates."

Meanwhile, TRY has handed out a questionnaire to all Correspondent course students regarding fee structure feedback. It is to announce its plan regarding the same in near future. 

पोपट-पुराण

मधे कधीतरी पोपट या विषयावर चर्चा सुरु असताना पु.लंची आठवण आली आणि एकदम नखशीकांत हिरव्या रंगात बुडालेले "दामले मास्तर" डोळ्यासमोर आले.(चिन्या दामले नाही. नाना दामले तर मुळीच नाही.) तसे दामले मास्तर आधीच हरणटोळ आहेत म्हणतात, त्यातून पोपट म्हणजे "डेडली" काहीतरी होणार म्हणून तो विचार तिथेच बंद पाडला.

पुढे शाळेत शिकवलेला "पिंजर्यातला पोपट" हा धडा आठवला. म्हणजे धडा नाही आठवला, पण धड्यातल्या एकूण पोपटांची संख्या आठवायचा प्रयत्न झाला. त्यात एक पिंजर्यातला पोपट होता, एक लाकडी पोपट होता, एक पोपट नावाचा मुलगा होता. हा पोपट तो पोपत, सगळ्या पोपटांचे पोपट- सगळीकडे पोपटच पोपट. डोक्याची पार मंडई करून ठेवली.  नंतर अतुल कुलकर्णीला  सिनेमात झालेला पोपट आठवला आणि आपण पोपटापासून लांब राहिलेलंच बरं हा निष्कर्ष काढला. पण डोक्यात किर्र किर्र करणारा तो कीर काही डोक्यातून उडत नव्हता. त्यामुळे त्यावर थोडे फालतू विचारमंथन करायचे ठरवले.

पोपट हा बहुदा औरंगझेबाचा वंशज असावा. नाहीतर तो एवढा हिरवा नसताच.  हा विचार ज्या क्षणी माझ्या मनात आला, त्याच्या बरोब्बर पाचव्या मिनिटाला डिस्कव्हरीवर एक लाल रंगाचा पोपट बघितला. त्यामुळे हा पक्षी फक्त औरंगझेबच नव्हे, तर स्टालिनचा देखील वंशज असेल हा विचार सहज चाटून गेला. मुळात असा कोणी पोपटी इसम अस्तित्वात असता तर त्याने सर्व जगाला तरी ठार मारले असते नाहीतर २ विरुद्ध विचारसारणीच्या जळमटात अडकून स्वतः मेला असता. सुदैवाने पोपट अशातला नाही. त्याच्या कृत्यावरूनतरी त्याच्यात या दोघांचे गुण अजिबात उतरलेले दिसत नाहीत. आहो पोपटाच्या हाती(चोचीने- पोपटाला हात नसतात) कोणाचा मुडदा पडलाय हे कधीच ऐकले नाहीये! त्यामुळे तो रंगांनी औरंगझेब आणि स्टालिनसारखा वाटला, तरी विचारांनी तो गांधीवादी वाटतो. माणसाने त्याला कितीही छळो, तुरुंगात टाको, उगाच मिरच्या बिरच्या खायला देवो, हा कोणताही हिंसक मार्ग न अवलंबता निमूटपणे सगळं सहन करतो. त्यामुळे तो खरा गांधीवादी असावा हे माझे मत ठाम झाले आहे. एवढा संयम बाकी कोणाला! 

औरंगझेब, स्टालिन आणि माहात्मा गांधी यांच्याशी पोपटाचा उगीचच संबध जोडणाऱ्या डोक्यातून पुढे "पोपटाचा धर्म नक्की कोणता?" हा विचार येणं स्वाभाविक होतं. वास्तविकतः पोपट कोणत्याही एका धर्मात बसत नाही. त्याला बसवणं शक्क्यच नाही. कारण माणसासारखा तो देखील सगळ्या धर्मांच्या रंगांमधे दिसतो. हिरवा, लाल, निळा, पिवळा, गुलाबी, पांढरा, करडा आणि काळा अशा वेगवेगळ्या रंगाचे पोपट मी सिंगापूरात बघितले होते ते एकदम डोळ्यापुढे आले. त्यामुळे कोणत्याही एका धर्माच्या रंगाचा शिक्का त्यावर मारणं चुकीचंच आहे. भगवा पोपट मात्र मी आजवर बघितला नाहीये- बहुदा सगळे पोपट सेकुलर असावेत.  

सिरीयस विचार बाजूला ठेऊन फक्त फालतू कुतूहल म्हणून पोपटांनी त्यांचा स्वतःचा धर्म प्रस्थापित केला तर तो कसा असेल असा विचार आला.या धर्माचे नाव बहुदा "पोपट मीमांसा"( हिला ट्वीटरवर शोधा!) असावे. त्याच्या भगवंताचे नाव बहुदा "कीर" असावे. एरवी पोपटाला कोणी त्या नावाने हाक मारत नाही, त्यामुळे जो "कीर" आहे तो त्यांच्यातला स्पेशल कोणीतरी असावा. पोपटाला भजनं म्हणता येतात असे बऱ्याच पोपट पाळणार्यांना (फक्त त्यांनाच) वाटते. त्यामुळे पोपटाच्या धर्मात भक्तीरस भरपूर असावा. पीता-पुराण असे त्यांच्या धर्मग्रंथाचे नाव. त्यांच्या धर्मगुरूंना बहुदा पोप-अट म्हणत असावे. मोक्षप्राप्तीसाठी  तरसणारा  माणूस जसा "राम राम" करतो, तसा मोक्षप्राप्तीसाठी तरसणारा पोपट बहुदा "किरकिर" करत असावा. किंबहुना स्वर्गात जागा मिळवण्यासाठी त्याने याचा रेटा लावावा असा देखील नियम असला पाहिजे. पोपटाच्या धर्मानुसार एका आदर्श पोपटाने फक्त फलाहाराचे भोजन स्वीकारावे असा दंडक असावा. मांसाहार करणारा पोपट मी तरी बघितला नाहीये. हां- उपवासाच्या दिवशी चेंज म्हणून पोपटाने हिरवी किंवा लाल मिरची असे तामसिक पदार्थ खाललेले चालत असावे.  पोपटांच्या धर्मात पोपटाने डोक्यावर कोणती टोपी, पागोटे, तुरे शेंडी ठेवलीच पाहिजे असा दंडक नसावा- ज्या त्या पोपटाला हवी ती स्टाईल मारता येते. तेवढे अभिव्यक्ती स्वातंत्र्य पोपटाचा धर्म त्यांना देत असावा. दाढी मिशा वाढवलेला पोपट मात्र कधी दिसत नाही. त्यांच्यावर रंगाचे बंधन नाही.

 इतर धर्मांप्रमाणे पोपटाच्या धर्मात देखील तीर्थयात्रा असाव्यात. त्या बहुदा दक्षिण अमेरीकेत असणार. कारण तिथल्या देशांची नावं उगाच "पेरू" आणि "चिली" नसणार ना! ती नक्कीच पोपटांसाठी मक्का-व्हेटीकन-वाराणसी-जेरुसलेम असणार. पोपटांच्या धर्मक्षेत्रांची स्थानिक भाषेत नावे देऊन पोपटांच्या भावना दुखावल्या जाऊ नये यासाठी मानवांनी या जागांची नावे पोपटांना पचतील अशीच ठेवली आहेत. या देशाची किमान एकदा यात्रा केली की पोपटाला परस्पर मोक्षप्राप्ती मिळत असावी. पेरू आणि चिलीला गेलेले पोपट परत आले आहेत असे ऐकले तरी नाहीये. एकूण काय, तर कोणत्याही इतर धर्माप्रमाणे या धर्मात देखील त्याच गोष्टी असणार.

सुदैवाने पोपटांचा धर्म अस्तित्वातच नाहीये. असलेल्या धर्मांचा गाभा आपल्याला समजत नाही, त्यामुळे कशाला उगाच नसलेल्या धर्मावर  वायफळ विचार करत बसायचा! थांबवलेलाच बारा!! आणि हो- या विषयावर बोलून  कशाला उगाच आपला पोपट करून घ्यायचा!...

माणसाच्या नजरेत पेरू-चिली

            पोपटाच्या नजरेत पेरू-चिली.

The Impeding Punekar

The last few months have been spent whining and complaining about how atrocious the vehicular traffic has become in Pune. The sheer number of two wheelers is mind boggling. If you go to Fergusson College Road for an evening stroll on a friday, it feels claustrophobic to just walk. Same is the case for many of the other roads in the city. Im not talking of the Peth areas- they are an altogether different story, but of newly developed areas such as Kothrud, Deccan, Baner, Bavdhan, Pashan, Aundh and Hinjewadi. To add to the traffic woes, the roads are ill maintained, and causes jams. Add to that the haphazard way in which the roads are planned, and the idiotic mentality of vehicle users, a healthy mix of all ingredients for a traffic jam is created. No wonder all the roads are choked.

I do not know why 80 percent of Punekars are even allowed to drive! Seriously, these people have no regards for traffic lights, parking norms, traffic flow, lane discipline among other things- if you test them for traffic rules, most of them would fail. (incredibly, you have to pass a traffic rules test before you can get a drivers licence- they have a way around for that in form of "Agents"), Half of these uncivilized people seem to be colour blind as they clearly cannot distinguish between red and green lights- not stopping at them, honking when a red light is present etc. The remaining half are retards who just happen to have sufficient money to buy a vehicle. I mean there are more things to driving a vehicle than just starting it at making it move forward. Lane discipline for one- following speed limits the other. Less said on this, the better. The drivers licences of such idiots should be confiscated forever and, on top of that, these retards should be given life long bans from driving. If they refuse to give in even then, "gadhvavar basun dhinda kadha".

Within this group of people with special needs, there are a few with even more special needs. They are illiterates who do not know what an arrow with a cross over it means. These retards, for saving fuel worth a few paise flout all traffic norms and go wrong side. Seriously, forget a drivers license, these people do not deserve to own a vehicle. Ive started passing sarcastic comments at such "intellectually advanced" people- Call them things like Shaktimaan, Chhatrapati, followed by some kharpus insult in chaste marathi. Most of the time they do get embarrassed, We should seriously stop tolerating these idiots.

Then, leaving these idiots aside, there is another species which can only be described as super idiots. Rikshaw drivers, Taxi drivers, Bus drivers truck drivers can be included in this category. Driving a heavy trailer in the fast lane of a 60kmph highway at 20 kmph, abruptly stopping the vehicle in the middle of the road, starting a queue at any inconvinient corner, stopping 30 feet ahead of a scheduled bus stop, having unclean indicators are just some of their traits. Rikshawalahs- What can we say about them? Less said the better. They have the hand of a certain "Donkey" on their backs, which has made them extremely rude. Lets boycott them for a few days. Or lets oppose the constant fairhikes that they come up with. Let them go on strike. There is so much less traffic that way!

Sure, there are idiots and super idiots driving on the road, but then there are some others who sit in plush "municipality" offices, laying down the bluprints for "town planning", floating tenders to construct roads, constructing roads; who are capable of asking "Who's your daddy" to the aforementioned  idiots. Politicians, Contractors, town planners with absolutely no knowledge or sense of civility or being cultured- all vying for a wad of cash to fill their pockets- building public works. These morons are actually questionable. Its us who never question them for their stupidity. Pune roads are comparable to "ठिगळ लावलेले भिकार्याचे कपडे"- patchwork clothes. Its horrible. Roads are made of pavement blocks instead of tar. No proper drainage system for rainwater. relying on archaic methods, and "nako tithe doka lavna" are some of their traits. These people fail to analyze a problem. Their solution to everything is a jugaad or a temporary fix. eg- roads are relaid again and again, the basic problem of them being washed away never looked at.

Paud road is a perfect example of the genius of all the above mentioned people. Its chaotic. The only problem with it being chaotic is that it would not be if people followed simple rules, or the "municipality" corrected some of their blunders along the road. Lets have a look at whats really irritating. From chandani chowk to Paud Phata(Flyover)


1) Part 1: Chandani Chowk

(Black cross indicates jam because of people not following rules. Blue lines indicate path taken by retards to save a few bucks., orange, green, red indicates normal routes)

2) Chandani Chowk to Bhusari Colony

 
3)Bhusari Colony to Vanaz

4) Vanaz Corner

5)Ideal Colony

6) Ajantha Colony

The circle near Vanaz deserves a special mention as it is beyond all things ridiculous.  (This 4 feet high ventilation chamber needs to be demolished now!) Following is what I had to say about the issue on facebook:

"Fruits" of Sheer Stupidity- Part 1.
This Vanaz Circle on Paud Road was probably designed and created by a road building genius of the highest order. The underpass, immediately after the circle, for some strange reason has a "ventilation" system which sticks out at least 4 feet off the road like a "biased" road divider. Its not even in the middle of the road, which has resulted in narrowing of the road on one side, causing a major bottleneck for traffic going from Chandani chowk towards Nal Stop.
not that the other side is any good either since the leftmost lane is occupied by parking slots, which causes chaos at this place during peak hours.
In fact the whole of paud road was probably constructed under the leadership of this same genius and has some major technical glitches. Now Punekars will know when was the last time Paud Road had a major "facelift" - i.e. concretization- which makes it easier to predict where half of the funds may have gone and why the road is in such a sorry state.
There are many such artificial bottlenecks, all around Pune, probably created by the contractors and our netas (either to whisk of some amount of cash into his pocket or due to lack of empathy for those who actually drive or they are actually dumb and dont understand anything- for which we must thank ourselves for electing them.
I will try to highlight many such things on my blog. If i were the mayor of pune, id refuse to pay the engineer/contractor for showing lack of planning and probably sack him as well. we need to stop tolerating these things and ask the "Municipality" answers for why these things happen. Dont spare these guys now.

.

It is irritating to make your way forward in this maze of idiots. Its tiring. On top of all this, there is non stop honking. Its our tolerance and tendancy to ignore these things which is giving rise to these problems. Lets take a firm stand against this stupidity. Paud Road may be one example, but this is prevalent every where. Lets end it once and for all.   Lets truly make Pune a World Class city!
(PS- Ill be sharing more of these things as and when I get time)