Lab cha Garwa

The other day, me and Sumedh were discussing our daily routines in our respective Labs.(We are Students and so spend a lot of time in our labs- mostly on youtube gmail and facebook- that said on the IEEE site too, as well as in some massively complicated books, papers and journals). Anyway, for me atleast it starts at 8.45 am. Till 9 its paper reading time. from 9-12.30 is a good time to work. We usually go to lunch at 12.30-12.45 for about an hour. The following vidamban of the poem at the start of the famous song "Garwa" takes you through our routine after this lunch- Usually Rice, and 2-3 vegetables and a Hash Brown and maybe an Orange juice. Our Labs are all Air Conditioned, and usually after a full lunch, the coolness of the Airconditioned rooms and the forever Puneri attitude of sleeping after lunch takes full force of the situation. Yes- We sleep in the lab after lunch. And Afternoon session has other distractions too- Facebook. Anyway, enough talk, lets get to the main point.

As stated Me and Sumedh have spoofed the poem at the start of the song Garwa. Im giving the original poem, as well as the poem that Me and Sumedh have together spoofed. Sit back and enjoy our Kaarnaame.

ओरिजिनल:

ऊन जरा जास्त आहे दर वर्षी वाटतं

भर उन्हात पाऊस घेऊन आभाळ मनात दाटतं

तरी पावलं चालत रहातात मन चालत नाही

घामाशिवाय शरीरामधे कोणीच बोलत नाही

तितक्यात कुठून एक ढग सूर्यासमोर येतो

उन्हामधला काही भाग पंखांखाली घेतो

वारा उनाड मुलासारखा सैर वैर पळत राहतो

पाना-फुला झाडावरती छापरावरती चढू पाहतो

दुपार टळून संध्याकाळचा सुरु होतो पुन्हा खेळ

उन्हामागुन चालत येते गार गार कातरवेळ

चक्क डोळ्यासमोर ऋतु कूस बदलून घेतो

पावसाआधी ढगांमध्ये कुठून गारवा येतो

_________________________________________________________________________

PhD करणाऱ्यांची  दुपारच्या जेवणानंतरची खरी, इतरांनी न पाहिलेली गोष्ट

विडंबन कवी: चिन्मय आणि सुमेध.

___________________________________________________________________________

जेवण जरा जास्त झालंय रोज दुपारी वाटतं

भरल्या  पोटी झोप येऊन डोकं टेबलावर टेकतं

तरी बोटं चालत रहातात मन चालत नाही

Matlab मधे कोड होतो जो कधीच रन होत नाही

तितक्यात कुठून एक पिंग असा काही येतो

Matlab वरून सगळं लक्ष Facebook कडे नेतो

माऊस पॉईंटर स्क्रीन वरती सैरा वैरा पळत राहतो

स्टेटस, फोटो, कमेंट, लिंक सगळंच क्लिक करू पाहतो

Facebook संपुन Matlabमधे सुरु होतो पुन्हा खेळ

कोड  लिहिता कळत नाही कशी होते कॉफी वेळ..

चक्क  डोळ्यासमोर माझ्या दिवस अख्खा वाया जातो

कामावरती काम सोडून फक्त टाईमपासाच का होतो!?

Well, this is just in a light mood. We do actually slog our backsides off in the lab. Usually for 10-13 hours a day. Sometimes even on Weekends. Ghosh! PhD effect I say...